Paard terug op de weide 01/03/2018 08:32 9 min

Bij de eerste zonnestralen en de stijgende temperaturen verlangen de paarden ernaar om terug op de weide te lopen. Vooraleer we ze loslaten zijn er toch enkele dingen waar we rekening mee moeten houden.

De weide is dé plaats bij uitstek waar paarden zich “thuis” voelen. Veelal verblijven ze er in groep, hetgeen tegemoetkomt aan hun natuurlijke behoeften als kuddedier. De weide is als het ware het natuurlijk biotoop van het gedomesticeerde paard. Het hoeft niet te verwonderen dat paarden over het algemeen de voorkeur geven aan de relatieve vrijheid op de weide boven, het naar menselijke maatstaven, op het eerste zicht hogere comfort in een stal of schuilhok.

Paarden waar sportprestaties van verwacht worden, zullen uiteraard in andere omstandigheden gehouden worden dan fokmerries of recreatiepaarden. Sportpaarden zullen over het algemeen (gedeeltelijk) op stal gehouden worden. Zij krijgen een optimale voeding en training. Een paddock kan hen ontspanning geven.

Ons gematigd klimaat laat toe dat paarden het overgrote deel van het jaar buiten verblijven. Als ze met een dikke wintervacht op stal gehouden worden, zal dit vaak meer gezondheids- en welzijnsproblemen meebrengen dan wanneer ze op de weide blijven.

Staan uw paarden permanent op de weide? Dan moet u sinds 10 januari 2013 verplicht de mogelijkheid hebben om deze paarden op te stallen. Heeft u die mogelijkheid niet, dan moet er op de weide beschutting voorzien zijn, ofwel in de vorm van een schuilhok, ofwel in de vorm van natuurlijke beschutting.

Vanaf januari 2018 is het mogelijk voor een hobbylandbouwer om, indien er geen bestaande stallen of constructies aanwezig zijn die kunnen worden aangepast tot hobbystal, in niet ruimtelijk kwetsbaar landbouwgebied één stal voor weidedieren op te richten binnen een straal van 50 meter van zijn woning. Afhankelijk van het aantal hectare graasland, mag de stal tot 200 m² groot zijn. In de vorige regeling mochten enkel schuilhokken tot 40 m² worden opgericht.

Meer info vind je in ons thema bouwen, mest en milieu of paardenwelzijn, gezondheid en verzorging.

Voor de bescherming van de dieren tijdens de graasperiode is de afrastering van de weide één van de belangrijkste aandachtspunten. Omdat elk type diersoort telkens een andere soort bescherming nodig heeft, is het belangrijk te weten welke afsluiting of constructie het beste geschikt is.

Dierenartsen, gespecialiseerde paardenfokkerijen en sportstallen zien afsluitingen uit houten palen verbonden met dwarsplanken en voorzien van enkele elektrische schrikdraden als de meest geschikte afsluiting voor fok- en sport- of recreatiepaarden. Dit na afweging van de verschillende aspecten zijnde: diervriendelijkheid, economische gevolgen, ecologie en het visuele. Zij zijn heel goed te integreren zowel in natuur- als in landschappelijk waardevolle agrarische gebieden.

Een geregelde (zeker maandelijkse) controle van de afsluiting en de elektrische stroomvoorziening met een daarbij horende aanpassing van de kortsluitingen via de isolatoren is noodzakelijk. Leg zeker geen knopen in de draad, dit zal de stroom niet langer goed geleiden.

Meer informatie over de verschillende soorten weideafsluitingen vind je hier: https://paarden.vlaanderen/nl/themas/bouwen-mest-en-milieu/Geschikte-weideafsluitingen-voor-paarden-Dossier-Marc-Coussement-landbouwconsulent

Rond de kwaliteit van drinkwater voor paarden bestaan geen wettelijke normen. Maar gezien deze dieren wel tot 60 liter per dag kunnen drinken, is het logisch dat paardenhouders hier de nodige aandacht aan besteden.

Dierengezondheidszorg Vlaanderen raadt aan om drinkwater regelmatig te laten analyseren. Hiervoor kan u onder andere ook bij hen terecht. U kan kiezen tussen een chemische en een bacteriële analyse of voor beide. Voor meer info over de analyses kan u contact met DGZ opnemen via 078 05 05 23.

In het ideale geval voorziet men best leidingwater of grondwater dat na analyse geschikt is bevonden voor consumptie. Indien dit niet voorhanden is, mogen paarden in principe ook regenwater drinken, mits aan een aantal voorwaarden is voldaan. Vers, zuiver, regenwater kan aan de hierboven vermelde waarden voldoen, maar de manier waarop het opgevangen en bewaard wordt, is van groot belang. Open putten, citernes, silo’s of bassins voor de opvang van regenwater,… kunnen immers gemakkelijk bevuild worden. Indien het water bijvoorbeeld in een plastic vat wordt bijgehouden dat elke dag opwarmt door de zon, zal het snel ondrinkbaar worden. U dient het opvang- en bewaarsysteem dus zeer regelmatig leeg en schoon te maken. Indien het water verkleurd is en/of een geur heeft, dan wordt het best ververst. Wateranalyses in geval het water lange tijd in een reservoir wordt bewaard, zijn ook zeker geen overbodige luxe.

Paarden in een kudde in de vrije natuur verplaatsen zich voortdurend en voeden zich met honderden verschillende kruiden, struiken, grassoorten, fruit en wortels. Kruiden bevatten naast vitaminen, mineralen, sporenelementen en aminozuren nog heel veel andere, veelal geneeskrachtige, stoffen.

Paarden reageren vaak heel goed op verse of gedroogde kruiden. Dit is de meest natuurlijke vorm. De spijsvertering van het paard is ingesteld op de afbraak van vezels. Paarden vinden kruiden vaak erg lekker. Bepaalde bitterstoffen in kruiden stimuleren bovendien de aanmaak van spijsverteringsbevorderende sappen in de mond. De meeste kruiden in de paardenwei hebben dan ook een gunstige werking op de lichaamsprocessen. Natuurlijk zijn er ook giftige planten, die vooral in gedroogde of gemaaide toestand de gezondheid van het paard ernstig kunnen beschadigen!

De vier basiskruiden voor de kruidenwei zijn: madeliefje, paardenbloem, duizendblad en smalle weegbree.

Andere interessante kruiden zijn echte kamille, herderstasje, witte dovenetel, bijvoet, grote en kleine pimpernel en vogelmuur. Echte salie en boerenwormkruid zijn eveneens heilzaam, maar paarden houden hier meestal niet van.